Gatunek o słabo poznanym rozmieszczeniu, wykazany dotychczas z Austrii, NRD, Danii, jednej południowej prowincji Szwecji oraz z Półwyspu Kolskiego. Uważany za gatunek halobiontyczny, poławiany głównie na piaszczystych pobrzeżach morskich w pobliżu wody w detrytusie, pod morszczynami, wśród mchów i niskich traw, notowany również ze słonawisk śródlądowych. W Polsce dotychczas nieznany. Z uwagi na wymagania ekologiczne, występowanie omawianego gatunku jest niepewne na stanowiskach wykazanych tylko jeden raz przez K. Letznera (1886). Później nie uwzględniany w wykazach chrząszczy naszych obszarów.

Gatunek słonawiskowy o słabo poznanym rozsiedleniu, notowany z nielicznych stanowisk na pobrzeźach Bałtyku, w krajach Beneluksu, w Niemczech, Danii, południowej Szwecji, na półwyspie Kola i w Estonii, ponadto wykazany ze słonawisk śródlądowych nad Jeziorem Nezyderskim w Austrii. W Polsce dotychczas, z braku konkretnych danych, nie był zaliczany do fauny krajowej. Obecnie stwierdzony nad Bałtykiem na podstawie czterech osobników złowionych do samołówki świetlnej na wydmie. Występuje głównie na miejscach piaszczystych w pobliżu wody, pod gnijącymi szczątkami roślinnymi i w detrytusie.