Gatunek europejski, występujący głównie na terenach górzystych w środkowej części kontynentu, przy czym w miarę posuwania się ze wschodu na zachód w obrębie areału gatunkowego jest coraz częściej spotykany, docierający w Alpach wzdłuż dolin do wysokości około 2200 m n.p.m. W Polsce pewne dane o rozmieszczeniu odnoszą się do lesistych obszarów górskich w południowych krainach. Wzmianki o występowaniu na terenach nizinnych Śląska Dolnego i Niziny Wielkopolsko-Kujawskiej wydają się niewiarygodne, tym bardziej, że opierają się głównie na danych z ubiegłego wieku. Informacja o okazie tego gatunku pochodzącym z Wielkopolskiego Parku Narodowego (Bałazy, Gidaszewski i Michalski 1974) według J. M. Gutowskiego (1984b) opierała się na mylnie oznaczonym Cortodera femorata (Fabr.). Chociaż P. lurida (Fabr.) jest często spotykany na podgórzach i w dolinach górskich, niższe postacie rozwojowe i bionomia nie zostały poznane. Postacie dojrzałe występują głównie na pobrzeżach i przesiekach wilgotnych lasów liściastych i mieszanych, na łąkach śródleśnych i nad wolno płynącymi ciekami. W zależności od położenia poławiano je głównie na kwitnących baldaszkowatych (Umbelliferae), głogach — Crataegus L., tawułach — Spiraea L., dzikich bzach — Sambucus L. oraz na dereniu świdwie — Cornus sanguinea L. i wiązówce błotnej — Filipendula ulmaria (L.) Maxim.