Gatunek występujący głównie w Europie Południowej, skąd nielicznymi stanowiskami wkracza do środkowej części Europy, wykazany poza tym z Azji Mniejszej, Azji Środkowej i Maroka. W Polsce chrząszcz bardzo rzadko spotykany, notowany głównie z pojedynczych stanowisk w południowych krainach, przy czym dane o występowaniu na Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej, Nizinie Sandomierskiej i w Beskidzie Zachodnim oparte były na okazach zbieranych w ubiegłym stuleciu, dlatego zasiedlenie kraju wymaga potwierdzenia nowymi materiałami. Bardzo dawna wzmianka, sprzed przeszło 140 laty, o występowaniu tego ryjkowca na Śląsku i Ziemi Kłodzkiej nie znalazła później potwierdzenia w spisie chrząszczy śląskich (Gerhardt 1910). Również informacja o zasiedleniu Prus (Lentz 1857) budziła wątpliwości u G. Seidlitza (1891). Niewłaściwie wykazany z Beskidu Wschodniego (S. Smreczyński 1968b, Petryszak 1982) na podstawie wzmianki T. Trelli (1934) o znalezieniu tego ryjkowca w Lackiej Woli koło Przemyśla, ale miejscowość ta obecnie leży na terytorium ukraińskim, niedaleko naszej granicy. Zasiedla głównie suche i nasłonecznione stanowiska; poławiano go od marca do października na polach, pastwiskach, murawach, wydmach, zboczach, przydrożach i wrzosowiskach. Postacie dojrzałe spotykano na różnych roślinach z rodziny złożonych — Compositae, jak na przykład brodawnik różnoowockowy — Leontodon taraxoides (Vill.) Mér. i gatunków z rodzajów: mniszek — Taraxacum Zinn., mlecz — Sonchus L., krwawnik — Achillea L., jastrzębiec — Hieracium L. i chaber — Centaurea L. Samica składa jaja w maju-czerwcu w wygryzione jamki na korzeniu. Rozwój embrionalny trwa około 14 dni. Larwy żerują w korzeniach.