Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
UWAGA: Krajowy wykaz taksonów tego rzędu oraz ich danych może być niepełny, niedokładny lub wymaga korekty. Dokładamy starań, aby uzupełnić braki, wprowadzić niezbędne poprawki i aktualizacje.
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Dipterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Cyclorrhaphapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Syrphoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Syrphidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Eristalinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Rhingiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Rhingiarodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Rhingia campestris Meigen, 1822
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1304370   
taksonomia sprawdzona: TAK
checklist: R. Żóralski
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Rhingia campestris - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 34
  • Publikacje: 16
  • Kolekcje: brak danych
  • Autorzy publikacji: 17
  • Ilustracje (ikonografia): 2
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
(2016-04-14):
Gatunek ozprzestrzeniony w całej Palearktyce i często spotykany. Średniej wielkości muchówka: 8 - 11 mm. U większości osobników występuje czarne obrzeżenie odwłoka, a uda wszystkich odnóży są czarne tylko u nasady. R. campestris ma także najdłuższy ryjek pośród krajowych gatunków. Występuje obszarach rolnych, naturalnych i środowiskach miejskich, często licznie. Larwy rozwijają się chętnie w odchodach krowich, gdzie odżywiają się mikroorganizmami i zostały po raz pierwszy wyhodowane przez Coe (1942) właśnie z tego substratu.

Zewnętrzne źródła danych