Gatunek borealno-górski, na północy rozprzestrzeniony od Fennoskandii przez Syberię aż do Kamczatki, a na południu występujący w Pirenejach, Alpach, Apeninach i na Kaukazie; notowany ponadto z Harcu, Sudetów, Beskidów i Karpat, ale dane te budzą wątpliwości, gdyż często mylono go z pospolitym S. (S.) aeneus (L.). W górach Europy występuje lokalnie w strefie subalpejskiej i alpejskiej do wysokości około 2600 m n.p.m. Jest wszędzie rzadko i sporadycznie, przeważnie pojedynczo znajdowany. W Polsce dotychczas nie został stwierdzony z całą pewnością — we wszystkich zbiorach krajowych brak jest okazów omawianego gatunku. Postacie dojrzałe poławiano od maja do lipca na pobrzeżach lasu, polanach i nasłonecznionych zboczach. Larwy żyją w glebie muraw i pod kamieniami; są bardzo drapieżne, odżywiając się larwami i poczwarkami chrząszczy, zwłaszcza ryjkowców.

Gatunek borealno-górski, rozsiedlony od Fennoskandii przez Syberię aż po Azję Środkową i Kamczatkę; areał południowy obejmuje góry w środkowej i południowej Europie oraz Kaukaz. W Polsce błędnie wykazany przeszło 120 lat temu z Gdańska i Głogowa; notowany też z Sudetów, Beskidów i Karpat, ale dane te nie potwierdzone udokumentowanymi materiałami nie upoważniały do zaliczenia omawianego gatunku do fauny krajowej. Obecnie zajmujemy to samo stanowisko w stosunku do danych ogólnikowych z Sudetów Zachodnich i Tatr, a zwłaszcza do stanowisk niżowych na Śląsku Górnym, opierając się na wymaganiach ekologicznych tego sprężyka.