Gatunek rozmieszczony w południowej i środkowej części Europy, notowany ponadto z Danii, jednej południowej prowincji Szwecji, Algierii i Maroka. W Polsce rzadko i sporadycznie spotykany, notowany z nielicznych stanowisk na niżu i wyżynach; ze Śląska Dolnego i Górnego, Wzgórz Trzebnickich i Beskidu Zachodniego wykazywany na podstawie znalezisk w ubiegłym stuleciu, dlatego też występowanie tego ryjkowca w tych krainach winno być potwierdzone nowymi materiałami. Zasiedla suche i nasłonecznione miejsca na polach i w ogrodach, zwłaszcza na glebach gliniastych. Żyje na maku polnym — Papaver rhoeas L. i maku lekarskim — P. somniferum L. Postacie dojrzałe ukazują się na roślinach w maju. Samice składają od maja do lipca przeciętnie 150 jaj w ogonki liściowe lub szyję korzeniową. Larwa przedostaje się do korzenia i żeruje w jego wnętrzu lub na powierzchni, gdy korzeń jest cienki. Przepoczwarczenie odbywa się w glebie, a imago w niej zimuje. Niekiedy ryjkowiec ten wyrządza szkody w uprawach maku.