Gatunek obejmujący zasięgiem Europę Środkową i kraje sąsiednie, docierający na północ do Danii i południowych obszarów Fennoskandii. W Polsce rzadko i sporadycznie spotykany, zarówno na niżu jak i na wyżynach; z Pobrzeża Bałtyku, Wzgórz Trzebnickich i Sudetów Zachodnich notowany na podstawie znalezisk sprzed przeszło stu lat, a w Wielkopolsce, na Mazowszu i Śląsku Dolnym od około 50-70 lat nie poławiany. Zasiedla lasy, zarośla, zręby, przydroża i aluwia rzeczne. Żyje głównie na topoli osice — Populus tremula L., topoli białej — P. alba L., rzadziej na wierzbie iwie — Salix caprea L. Samica składa w maju 2-4 jaja w jednej komorze wygryzionej na górnej stronie liścia. Larwa drąży szeroką minę, położoną często obok nerwu. Przepoczwarczenie odbywa się na miejscu żerowania w żółtawym, jajowatym kokonie blisko nerwu liścia.