Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Lepidopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Papilionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Nymphalidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Nymphalinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Vanessarodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Vanessa atalanta (Linnaeus, 1758)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1203529    kod taksonu: 2125
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Buszko et Nowacki 2017 checklist: J. Buszko
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Vanessa atalanta - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 4629
  • Publikacje: 5
  • Kolekcje: 13
  • Autorzy publikacji: 6
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 26

Opis taksonu
Gatunek pospolity i wszędzie spotykany od V do X. Motyle przylatujące do nas wiosną z południa Europy dają początek generacji krajowej, pojawiającej się od lipca do jesieni. Gąsienice żerują w zwiniętych i luźno zespolonych przędzą liściach pokrzyw, i, w odróżnieniu od pokrewnych gatunków, pojedynczo. Wyglądem zewnętrznym różnią się od gąsienic osetnika (Vanessa cardui) rysunkiem, barwą i kształtem. Gąsienice admirała mają boczny, niekiedy przerywany jasny pas, złożony z plam trójkątnych, sięgających odnóży. Kolce są okazalsze, gąsienice mają ciało o bardzo krępej budowie. Znane są odmiany barwne: czarnogranatowa i jasnoszaroróżowa, oraz barwy pośrednie, wszystkie z białożółtymi plamami bocznymi. Poczwarki admirała mają barwę brudnoszarą z symetrycznymi, błyszczącymi metalicznie plamkami na stronie grzbietowej. Wiszą one, jak poczwarki wszystkich krajowych gatunków z grupy rusałek, przyczepione kremastrem do łodyżek lub liści. U tego jednak gatunku przebywają one w stosunkowo obszernych domkach, zbudowanych z zespolonych przędzą liści pokrzywy. Motyle admirała, wiosną i późnym latem zmuszone zmianami pór roku do dalekich wędrówek, prowadzą pozornie osiadły tryb życia. Mają bowiem zwyczaj, w ciągu krótkich okresów czasu, przylatywania do tych samych miejsc, czy to będą drzewa z cieknącymi sokami, służącymi jako pokarm, czy słońcem oświetlone plamy na ziemi, czy też ogród pełen kwiatów. W okresie wędrówek motyle po kilku dniach pobytu na takich miejscach znikają zupełnie z okolicy. Nasze warunki klimatyczne nie pozwalają im przetrwać zimy — admirał, podobnie jak osetnik, wędruje jesienią na południe.
[274: Vanessa atalanta (Linnaeus 1758) – południca admirał]
Rozpoznawanie i obserwowanie: Ubarwienie zarówno wierzchu, jak i spodu skrzydeł jest tak charakterystyczne, że nie sposób pomylić tego motyla z jakimkolwiek innym gatunkiem. Dymorfizmu płciowego brak.
Rozwój motyla: Jajka składane są pojedynczo na małych pokrzywach. Gąsienica przebywa w schronieniu ze sprzędzonych liści. Zazwyczaj przepoczwarcza się na roślinie pokarmowej. Zimuje motyl.
Okres lotu motyla: Jedno pokolenie w roku: 2/VII – 2/X –– zimowanie –– 3/V – 3/VI.
Siedliska: Skraje lasów, ugory, tereny ruderalne, przydroża, przytorza, zarośla, lasy mieszane, parki i ogrody, łąki wilgotne i suche.

Zewnętrzne źródła danych