Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Lepidopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Papilionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Nymphalidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Nymphalinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Vanessarodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Vanessa cardui (Linnaeus, 1758)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1203530    kod taksonu: 2126
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Buszko et Nowacki 2017 checklist: J. Buszko
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Vanessa cardui - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 3613
  • Publikacje: 5
  • Kolekcje: 9
  • Autorzy publikacji: 6
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 18

Opis taksonu
Gatunek w niektórych latach równie pospolity jak admirał (Vanessa atalanta), odznaczający się szybką lotnością i skłonnością do dalekich wędrówek, również przylatuje do nas na wiosnę z południa. Spotykany od maja do końca lata. Motyl prowadzi podobny tryb życia do admirała, ale pokolenie krajowe odlatuje wcześniej na południe, bo już w sierpniu. Gąsienice, różniące się bardzo od gąsienic poprzedniego gatunku, są mniej kontrastowo ubarwione. Znane są odmiany jasnożółtozielone i zielonoczarne. Pas boczny ciągły, oddzielony niewyraźnie od reszty ciała jest niewiele jaśniejszy od barwy gąsienicy. Kolce są krótsze i delikatniejsze. Gąsienica, a także i poczwarka są szczuplejsze. Rośliną żywicielską gąsienic jest oset i ostrożeń, a wg innych źródeł — podbiał, łopian i pokrzywa. Gąsienice żerują w liściach lekko zgiętych i sczepionych przędzą, jednak nie prowadzą tak ukrytego trybu życia, jak gąsienica admirała. Oprzęd ich to zaledwie kilkanaście nitek, które utrzymują lekkie zgięcie liścia. Poczwarki są przeważnie szare lub zielonoszare, zdarzają się także całkowicie złoto połyskujące, jak gdyby arcydzieła sztuki jubilerskiej. Motyle, spotykane niekiedy w początku IX należą prawdopodobnie do drugiego, częściowego pokolenia.
[275: Vanessa cardui (Linnaeus 1758) – południca osetnik]
Rozpoznawanie i obserwowanie: Dymorfizmu płciowego nie ma. Ze swoim charakterystycznym wzorem na wierzchu skrzydeł, jak i na spodzie, motyl ten jest nie do pomylenia z żadnym innym gatunkiem. Świeże osobniki mają skrzydła pięknej łososioworóżowej barwy, natomiast u zlatanych osobników skrzydła są już mocno zbrązowiałe. Te ostatnie przyleciały do nas prawdopodobnie aż z północnej Afryki, albo co najmniej z obszaru śródziemnomorskiego. W 2009 r. osetnik występował w Gdyni od połowy maja do połowy października masowo. W 2010 r. widziałem osetnika kilkanaście razy, w 2011 r. osiem razy, a w 2012 r. zaledwie trzy razy. W 2013 r. zaś motyl ten był dość liczny – podczas każdego wypadu w teren można było zobaczyć dwa-trzy osobniki. Daleko było jednak do masowego pojawu, jaki miał miejsce w 2009 r.
Rozwój motyla: Samica składa jaja pojedynczo na liściach rośliny pokarmowej. Gąsienica przebywa między sprzędzonymi liśćmi. Przepoczwarcza się na liściu lub na łodydze rośliny pokarmowej, czy też w jej pobliżu.
Okres lotu motyla: Motyl pojawia się w okresie: 3/V – 3/VI i 2/VII – 3/XI.
Siedliska: Ugory, tereny ruderalne, zarośla, skraje lasów, ogrody i działki, suche i wilgotne łąki, przydroża, przytorza. Podczas masowego pojawu może występować w dowolnym siedlisku, od terenu zabudowanego po polany w środku lasu.

Zewnętrzne źródła danych