-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Lepidopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Papilionoideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Vanessarodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek:
Vanessa cardui
(Linnaeus, 1758)
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1203530
kod taksonu: 2126
taksonomia sprawdzona: TAK
Gatunek w niektórych latach równie pospolity jak admirał (Vanessa atalanta), odznaczający się szybką lotnością i skłonnością do dalekich wędrówek, również przylatuje do nas na wiosnę z południa. Spotykany od maja do końca lata. Motyl prowadzi podobny tryb życia do admirała, ale pokolenie krajowe odlatuje wcześniej na południe, bo już w sierpniu. Gąsienice, różniące się bardzo od gąsienic poprzedniego gatunku, są mniej kontrastowo ubarwione. Znane są odmiany jasnożółtozielone i zielonoczarne. Pas boczny ciągły, oddzielony niewyraźnie od reszty ciała jest niewiele jaśniejszy od barwy gąsienicy. Kolce są krótsze i delikatniejsze. Gąsienica, a także i poczwarka są szczuplejsze. Rośliną żywicielską gąsienic jest oset i ostrożeń, a wg innych źródeł — podbiał, łopian i pokrzywa. Gąsienice żerują w liściach lekko zgiętych i sczepionych przędzą, jednak nie prowadzą tak ukrytego trybu życia, jak gąsienica admirała. Oprzęd ich to zaledwie kilkanaście nitek, które utrzymują lekkie zgięcie liścia. Poczwarki są przeważnie szare lub zielonoszare, zdarzają się także całkowicie złoto połyskujące, jak gdyby arcydzieła sztuki jubilerskiej. Motyle, spotykane niekiedy w początku IX należą prawdopodobnie do drugiego, częściowego pokolenia.
[275: Vanessa cardui (Linnaeus 1758) – południca osetnik]
Rozpoznawanie i obserwowanie: Dymorfizmu płciowego nie ma. Ze swoim charakterystycznym wzorem na wierzchu skrzydeł, jak i na spodzie, motyl ten jest nie do pomylenia z żadnym innym gatunkiem. Świeże osobniki mają skrzydła pięknej łososioworóżowej barwy, natomiast u zlatanych osobników skrzydła są już mocno zbrązowiałe. Te ostatnie przyleciały do nas prawdopodobnie aż z północnej Afryki, albo co najmniej z obszaru śródziemnomorskiego. W 2009 r. osetnik występował w Gdyni od połowy maja do połowy października masowo. W 2010 r. widziałem osetnika kilkanaście razy, w 2011 r. osiem razy, a w 2012 r. zaledwie trzy razy. W 2013 r. zaś motyl ten był dość liczny – podczas każdego wypadu w teren można było zobaczyć dwa-trzy osobniki. Daleko było jednak do masowego pojawu, jaki miał miejsce w 2009 r.
Rozwój motyla: Samica składa jaja pojedynczo na liściach rośliny pokarmowej. Gąsienica przebywa między sprzędzonymi liśćmi. Przepoczwarcza się na liściu lub na łodydze rośliny pokarmowej, czy też w jej pobliżu.
Okres lotu motyla: Motyl pojawia się w okresie: 3/V – 3/VI i 2/VII – 3/XI.
Siedliska: Ugory, tereny ruderalne, zarośla, skraje lasów, ogrody i działki, suche i wilgotne łąki, przydroża, przytorza. Podczas masowego pojawu może występować w dowolnym siedlisku, od terenu zabudowanego po polany w środku lasu.