Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Scolytinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Xyleboriniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Xyleborinusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Xyleborus attenuatus Blandford, 1894
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1030882   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Xyleborus attenuatus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 23
  • Publikacje: 8
  • Kolekcje: 6
  • Autorzy publikacji: 17
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek blisko spokrewniony z Xyleborus saxeseni Ratz. Opisany z Japonii, wykazany z Syberii Wschodniej i obecnie z Niemiec, Polski, Czech, Moraw, Słowacji i Austrii. W Polsce znany z trzech okazów zebranych spod kory buka. Rozwój larwalny w Europie stwierdzono w drewnie wierzb — Salix L., dębów — Quercus L., olsz — Alnus Mill., brzóz — Betula L. i leszczyn — Corylus L.

Zewnętrzne źródła danych