Szeroko rozmieszczony gatunek okołobiegunowy; w Ameryce Północnej sięga na południe wzdłuż gór do Nowego Meksyku, w faunie Europy określany jako borealno-alpejski. Znany w Europie od skrajnej północy do Pirenejów, Alp Południowych, Czarnogóry, Karpat Południowych i Bułgarii, notowany również z Kaukazu. Występuje w dwu formach: nominatywnej, właściwej dla gór i północnej części kontynentu, oraz formie nizinnej Amara (Celia) quenseli silvicola Zimm., zasiedlającej obszary wokół Bałtyku i północną część Europy Środkowej. Żyje na suchych, słabo ocienionych glebach piaszczystych, często ze znaczną domieszką żwiru i kamieni. Forma nizinna spotykana na wydmach nadmorskich, a wewnątrz lądu głównie na terenach morenowych i lotnych piaskach, warunki ekologiczne formy górskiej słabo poznane, notowany z dużych wysokości do 3000 m n.p.m. Forma górska w Polsce wykazywana była z Tatr oraz Beskidu Zachodniego i Sudetów Wschodnich, o występowaniu na dwu ostatnich obszarach wątpi A. Horion (1941).