Rozsiedlenie tego gatunku nie jest wystarczająco zbadane, gdyż część danych z piśmiennictwa o rozmieszczeniu może się odnosić do gatunków podobnych: P. brisouti Rye i P. dieckmanni Vogt. Wykazywany z Europy, zwłaszcza z jej części wschodniej, zachodniej Syberii, Chin i Tybetu. W Polsce chrząszcz rzadko spotykany, notowany dotychczas tylko z pięciu krain. Rozwój larwalny odbywa w lipcu, w kłosach traw porażonych przez grzyby pasożytnicze, których zarodnikami odżywiają się zarówno larwy jak i postacie dojrzałe. Na Wolinie w dużej liczbie osobników znajdowano larwy na wydmuchrzycy piaskowej — Elymus arenarius L. Przepoczwarczenie odbywa w glebie na początku sierpnia, a w połowie tego miesiąca ukazują się na powierzchni młode chrząszcze żerujące na kłosach wydmuchrzycy.

[KFP 3354: Phalacrus dieckmanni] Gatunek stosunkowo niedawno opisany, o niedostatecznie poznanym rozsiedleniu: podobny do P. grossus Er. i dotychczas od niego nie odróżniany. Wykazany dotychczas ogólnikowo z południowego pobrzeża Bałtyku i jak podaje autor opisu gatunku, ma występować dość często. Biorąc powyższą wzmiankę pod uwagę, mimo braku udokumentowanych danych zalicza się omawiany gatunek do naszej fauny. Rozwój larwalny odbywa w trawach porażonych grzybami pasożytniczymi.