Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie (z wyjątkiem Danii i Fennoskandii); wykazywany ponadto z Maroka i Algierii oraz z Bliskiego Wschodu, Chin i Korei. Chociaż nie jest jeszcze znany z wielu krain, występuje prawdopodobnie na całym obszarze Polski z wyjątkiem wyższych partii górskich; z dotychczasowych danych wynika, że w południowej części bywa częściej spotykany niż na północy kraju. Podany z Mazowsza, jakoby na podstawie wcześniejszego piśmiennictwa (Cholewicka 1981), w rzeczywistości dane te oparto na okazie zebranym 1 III 1953r. w Przykopie (leg. B. Burakowski). Zamieszkuje tereny nizinne i niższe położenia górskie. Występuje na nasłonecznionych zboczach, w widnych zaroślach, na pastwiskach i nadrzecznych żwirowiskach. Żyje na nostrzyku białym — Melilotus albus Med. i nostrzyku żółtym — M. officinalis (L.) Lam. em. Thuill. Postacie dojrzałe spotykano od czerwca do połowy września; chrząszcze odżywiają się miękiszem liści, w których wygryzają okrągłe otwory. Larwy żerują na nasionach, a przepoczwarczają się w glebie.