Jeden z największych motyli europejskich, zawdzięczający nazwę rysunkowi trupiej czaszki na tułowiu, stanowi u nas wielką rzadkość. Ojczyzną jego jest południowa Europa i Afryka, z których to rejonów zalatuje do nas wiosną i na początku lata. Składa jaja na liściach ziemniaka, bielunia, kolcowoju, pokrzyku, pomidora i innych roślin psiankowatych. Gąsienice są równie piękne jak motyle i niezwykłe swą wielkością i różnorodnością ubarwienia. Młode gąsienice prowadzą całkowicie naziemny tryb życia, dorosłe żerują nocą, w dzień albo zagrzebując się w ziemi przy roślinie żywicielskiej, albo ukrywając głęboko w cieniu. Ubarwienie dorosłych gąsienic jest przeważnie zielone lub żółte w pasy niebieskie, czarne lub lila. Przed przepoczwarczeniem gąsienice tracą piękne kolory jak u większości gąsienic nieowłosionych i zakopują się głęboko, na kilkanaście lub więcej centymetrów pod powierzchnią ziemi. Poczwarki przebywają w kruchych, ziemnych kolebkach kształtu jajowatego, zbudowanych ze sklejonych śliną ziarn piasku i gleby. Motyle wykluwają się w zależności od temperatury po 30 do 45 dniach. Krótkie trąbki, które służą motylom do pobierania pokarmu (soku z uszkodzonych drzew i opadłych owoców oraz miodu w ulach), pozwalają im w chwilach zaniepokojenia wydawać piski, podobne do głosu nietoperzy. Motyle z jesiennych lęgów w kraju prawdopodobnie wracają na południe do swoich pierwotnych miejsc lęgowych.
[99: Acherontia atropos (Linnaeus, 1758) – zmora trupia-główka]