Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ampedus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 27
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Elateriformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Elateroideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Elateridaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Elaterinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ampediniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Ampedusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Ampeduspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Elater balteatulus E. Reitter, 1889
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1015119   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 checklist: L. Buchholz
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Elater balteatulus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 165
  • Publikacje: 34
  • Kolekcje: 11
  • Autorzy publikacji: 39
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1

Opis taksonu
Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie z wyjątkiem Danii i Fennoskandii, docierający na wschód do europejskiej części ZSRR, nie obejmujący jednak północnego obszaru tajgowego; w miarę posuwania się na północ i wschód areału gatunkowego coraz rzadziej spotykany. W Polsce notowany na ogół z pojedynczych miejscowości w poszczególnych krainach, jedynie na Śląsku Dolnym znany z większej liczby stanowisk. Niektóre dane o rozmieszczeniu opierają się na znaleziskach sprzed przeszło stu lat, dlatego też wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Omyłkowo wykazany jako Elater elongatulus a. discanicus Buyss. przez Sz. Tenenbauma (1929) z Czarnej Strugi koło Warszawy na podstawie błędnie oznaczonego okazu A. pomorum (Herbst). Zamieszkuje tereny nizinne i przedgórza, wzdłuż dolin rzecznych może docierać do wysokości około 1200 m n.p.m. Cykl rozwojowy w Polsce co najmniej trzyletni, we Francji ma trwać 15 miesięcy (Leseigneur 1972). Imago po przezimowaniu w komorze poczwarkowej ukazuje się w końcu kwietnia, kopulacja i składanie jaj rozpoczyna się w maju, a chrząszcze przeżywają do lipca. Są poławiane pod odstającą korą, w szczelinach drzew, a w czasie słonecznej pogody na kwitnących drzewach i roślinach baldaszkowatych. Larwy żerują w czerwonobrunatnym próchnie, głównie dębów; rzadziej notowano je z buków, brzóz, wierzb, olch i topól, a nawet sosen. Przepoczwarczenie następuje w sierpniu, wyląg postaci dojrzałych pod koniec tego miesiąca lub we wrześniu.

Zewnętrzne źródła danych