Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Amphimallon — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 28
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Scarabaeiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Scarabaeoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Scarabaeidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Melolonthinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Rhizotroginiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Amphimallonrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Amphimallon assimile (J.F.W. Herbst, 1790)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1013645    kod taksonu: 2520
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: NT
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2006 checklist: A. Byk
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Amphimallon assimile - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 62
  • Publikacje: 38
  • Kolekcje: 8
  • Autorzy publikacji: 29
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek o zasięgu ograniczonym do obszarów górzystych we Francji południowej, we Włoszech, w południowej części Europy Środkowej, w Jugosławii, Rumunii i Bułgarii. W Polsce gatunek rzadko i sporadycznie spotykany. Pewne stanowiska leżą w południowej części kraju, wzmianki o występowaniu na Nizinie Wielkopolsko-Kujawskiej wydają się być niewiarygodne. Zasiedla podgórza i góry do wysokości około 1900 m n.p.m. Larwy żerują na korzeniach traw i roślin zielnych. Postacie dorosłe ukazują się w czerwcu i żyją do sierpnia. Poławiany przeważnie na obrzeżach lasów, w parkach i ogrodach. Odbywa loty po zachodzie słońca.

Zewnętrzne źródła danych