Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Bisnius — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 13
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Staphylininaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Staphylininiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Philonthinapodplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Bisniusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Bisnius pseudoparcus (Brunne, 1976)
PL
NIE
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1044772    kod taksonu: 5804 (1702b)
taksonomia sprawdzona: TAK
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Bisnius pseudoparcus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 8
  • Publikacje: 7
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 9
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek opisany stosunkowo niedawno, znany z nielicznych stanowisk w południowej Szwecji, Danii, okolicy Oslo oraz w Niemczech. W Polsce notowany tylko z dwu krain. Zasiedla lasy, pola, łąki oraz pomieszczenia gospodarcze dla zwierząt i płodów rolnych. Jako miejsca występowania piśmiennictwo podaje ekskrementy gołębi, kur i królika, padlinę królika oraz resztki siana i słomy. W Polsce A. Melke łowił omawiany gatunek w podobnych miejscach oraz w odchodach dzika — Sus scrofa L.

Zewnętrzne źródła danych