Gatunek o niedostatecznie poznanym rozsiedleniu. Według A. M. J. Eversa (1976) występuje w NRD i RFN, Austrii, południowej Holandii oraz w Anglii. W Polsce z całą pewnością jeszcze nie stwierdzony. Wprawdzie Evers (1966) podał ogólnikową wzmiankę o występowaniu w Polsce, ale później (1976) w swym kluczu do oznaczania środkowoeuropejskich Malachiidae, wiadomości nie potwierdził. Istnieje możliwość znalezienia omawianego gatunku również i u nas na słonawiskach, zarówno na wybrzeżu morskim, jak i nad wodami śródlądowymi, gdyż biologicznie jest związany z terenami słonawiskowymi.

Gatunek o słabo poznanym rozmieszczeniu; opisany przed przeszło stu laty z Orenburga w Rosji, notowany z nielicznych stanowisk w Anglii, we Francji, w krajach Beneluksu, Niemczech, Austrii, na Morawach i Słowacji. Z Polski przed trzydziestu laty błędnie podany ogólnikowo. Niedawno stwierdzony w Tatrach na dwu stanowiskach położonych na wysokościach 1829 i 1686 m n.p.m. Gatunek o niedostatecznie poznanych wymaganiach ekologicznych. Poławiany na słonawiskach nadmorskich i śródlądowych, na hałdach odpadków miejskich, w otoczeniu kopalni soli, ponadto w Holandii stwierdzono, że żyje na trawach, kostrzewie czerwonej — Festuca rubra L. W Tatrach brak słonawisk, ale kostrzewa czerwona, rosnąca na niżu na suchych łąkach, pastwiskach, wydmach piaszczystych, występuje w górach pospolicie w piętrze halnym, dlatego zasiedlenie wymienionych wyżej stanowisk wysokogórskich jest możliwe.