Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Longitarsus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 59
L
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Chrysomelidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Alticinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Longitarsusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Longitarsuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Longitarsus (Longitarsus) lewisii (J.S. Baly, 1874)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1025559    kod taksonu: 4572
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: L. Borowiec
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Longitarsus lewisii - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 16
  • Publikacje: 15
  • Kolekcje: brak danych
  • Autorzy publikacji: 13
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Eurazji od Francji i Włoch po Koreę, Japonię i Wietnam. W Polsce rzadko spotykany, znany z nielicznych stanowisk w trzech krainach południowych. Wykazywany ogólnikowo z Karkonoszy (Gerhardt 1910, Kuhnt 1912, Warchałowski 1960), ale dane te oparte były jedynie na doniesieniu J. Weisego (1888); według K. H. Mohra (1962) w zbiorach znajduje się okaz dowodowy J. Weisego, ale pochodzący ze stanowiska leżącego po stronie czechosłowackiej. W części polskiej Karkonoszy dotychczas nie znaleziony, ale na pewno w naszych Sudetach Zachodnich występuje, gdyż niedawno był odkryty w Sudetach Wschodnich. Żeruje na babkach — Plantago L.

Zewnętrzne źródła danych