Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Longitarsus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 59
L
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Chrysomelidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Alticinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Longitarsusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Longitarsuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Longitarsus (Longitarsus) noricus Leonardi, 1976
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1025611    kod taksonu: 4560
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: L. Borowiec
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Longitarsus noricus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 28
  • Publikacje: 8
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 10
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek mało znany, stosunkowo niedawno opisany, wyodrębniony z pospolitego gatunku siostrzanego L. succineus (Foudr.). Notowany dotychczas z Włoch, Jugosławii, Bułgarii, RFN, Polski, Czechosłowacji, Austrii, Węgier, Rumunii, Podola w Ukraińskiej SRR, przy czym w obrębie swego areału w miarę posuwania się z południa na północ jest coraz rzadziej spotykany. Według dotychczasowych danych przez Polskę przebiega północno-wschodnia granica zasięgu tego gatunku. W Polsce znany głównie z południowej części kraju. Wymagania pokarmowe nie są znane. Z obserwacji L. Borowca (1984) wynika, że L. noricus Leon. jest bardziej sucho- i ciepłolubny niż L. succineus (Foudr.).

Zewnętrzne źródła danych