Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Meligethes — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 121
M
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Cucujoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Nitidulidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Meligethinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Meligethesrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Meligethes incanus J. Sturm, 1845
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1018074    kod taksonu: 3247
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 checklist: A. Lasoń
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Meligethes incanus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 93
  • Publikacje: 23
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 26
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek południowo-europejski, notowany również z południowej części Europy środkowej, gdzie jednak jego rozsiedlenie nie jest dostatecznie poznane, gdyż często mylony z M. umbrosus Sturm i M. maurus Sturm. Według A. Horiona (1960) wszystkie dawne doniesienia o występowaniu omawianego gatunku w Europie Środkowej są mniej lub więcej wątpliwe. W Polsce wykazany tylko z trzech krain w zachodniej części kraju. Dane Nunberga (1976) o doniesieniach z Pojezierza Mazurskiego prawdopodobnie opierały się na danych z okolic Królewca na terenie byłych Prus. Chrząszcz bardzo rzadko spotykany, ale niekiedy w miejscu pojawu łowiony w większej liczbie osobników. Rośliną żywicielska jest kocimiętka właściwa — Nepeta cataria L.

Zewnętrzne źródła danych