Rozprzestrzeniony w prawie całej Europie (prócz północnych prowincji Fennoskandii), notowany poza tym z Wysp Kanaryjskich, Azorów, Madery, Kaukazu i Ameryki Północnej. W Polsce znany z nielicznych rozproszonych stanowisk w różnych częściach kraju. Występuje zarówno w środowiskach naturalnych, jak i jako synantrop. Najczęściej znajdowano go na pleśniejących materiałach (drewno, słoma, siano, nawóz, wypielone zielsko, produkty żywnościowe), zwłaszcza w wilgotnych, słabo wietrzonych piwnicach, oborach, stajniach, szklarniach oraz w budynkach mieszkalnych, gdzie drewno bywa porażone grzybem domowym — Serpula lacrymans (Wulf.). S.F. Gray. Przypuszcza się, że chrząszcz przenosi zarodniki tego grzyba. Poławiano go poza tym w dziuplach drzew, na hubach z rodzaju żagiew — Polyporus (Mich.) Fr., rosnących na drewnianych słupach ogrodzeniowych i na pleśniejącym drewnie w obudowie chodników kopalni, a także w zaniedbanych ulach, w gniazdach trzmieli, mrowiskach Formica truncorum Fabr. oraz w przedsionkach nor króliczych.