Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Olibrus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 14
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Cucujoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Phalacridaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Phalacrinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Olibrusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Olibrus corticalis (Panzer, 1797)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1018451    kod taksonu: 3363
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2007 checklist: V.A. Tsinkevich
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Olibrus corticalis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 61
  • Publikacje: 2
  • Kolekcje: 4
  • Autorzy publikacji: 4
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek obejmujący zasięgiem południową i środkową część Europy, na północ sięgający po Wyspy Brytyjskie, Danię i południową Szwecję, najdalej na wschód wysuniętym stanowiskiem jest Orenburg; poza tym wykazywany z Kaukazu i Egiptu. W Polsce notowany z nielicznych stanowisk rozproszonych w różnych częściach kraju, przy czym większość danych o rozmieszczeniu opiera się na znaleziskach w ubiegłym stuleciu lub w początku bieżącego wieku. Larwy odbywają rozwój w czerwcu i lipcu w kwiatostanach roślin złożonych (Compositae). Roślinami żywicielskimi są starzec zwyczajny — Senecio vulgaris L., starzec leśny — S. silvaticus L., starzec lepki — S. viscosus L. oraz przymiotno kanadyjskie — Erigeron canadensis L. Postacie dojrzałe zimują pod odstającą korą drzew, wśród mchów na dolnej części pni; spotykane także w napływkach.

Zewnętrzne źródła danych