Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Tenebrionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Melandryidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Melandryinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Orchesiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Orchesiarodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Clinocarapodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Orchesia (Clinocara) grandicollis W.G. Rosenhauer, 1847
PL
NIE
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1039055    kod taksonu: —(3766b)
taksonomia sprawdzona: TAK
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Orchesia grandicollis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 22
  • Publikacje: 7
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 3
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Rzadko spotykany na terenach górzystych aż do strefy subalpejskiej. Pewne jego stanowiska leżą w Alpach Bawarskich, w Austrii, południowym Tyrolu i Jugosławii. W Polsce z całą pewnością nie stwierdzony; według A. Horiona (1961) omyłkowo notowany przez niektórych autorów z Sudetów, Beskidów i Karpat, a dane o występowaniu na tych obszarach odnoszą się do O. (C.) blandula Brancsik. Znajdowany w przegrzybiałych pniach i pieńkach drzew liściastych, w leżących na ziemi gałęziach, pod opadłym listowiem i wśród mchów na starych drzewach.

Zewnętrzne źródła danych