Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Scolytinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ipiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Orthotomicusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Ips feiferi Kéler, 1925
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1040040   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ips feiferi - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 94
  • Publikacje: 53
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 43
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek zasiedlający prawie całą Europę (prócz Wysp Brytyjskich), w Fennoskandii przekraczający koło podbiegunowe, a na wschód przez Syberię docierający do Chin, Korei i Japonii. W Polsce korniczek brzegozębny jest rozpowszechniony na całym niżu i na podgórzach, nie wykazywany jeszcze ze Wzgórz Trzebnickich, Sudetów, Kotliny Nowotarskiej, Pienin i Tatr. Głównym żywicielem jest sosna, rzadko spotykany na świerku, jodle i modrzewiu. Opada przeważnie górną część strzały i gałęzie drzew stojących, niekiedy również leżaninę. Komora godowa w przybliżeniu trójkątna, chodnik macierzysty podłużny z 2-3 ramionami. Chodniki larwalne długie i splątane, komory poczwarkowe w grubej korze lub w drewnie pod cienką korą.

Zewnętrzne źródła danych