Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Phytobiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Rhinoncusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Rhinoncus pericarpius (Linnaeus, 1758)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046160    kod taksonu: 5487
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Rhinoncus pericarpius - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 698
  • Publikacje: 138
  • Kolekcje: 22
  • Autorzy publikacji: 90
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1

Opis taksonu
Szeroko rozprzestrzeniony gatunek w Palearktyce; w Europie docierający na północ w przybliżeniu do 68° szerokości geograficznej. Występuje na wilgotnych polach, łąkach, na pobrzeżach wód, lasu i zarośli, na przydrożach i groblach, w dołach po wybranym piasku i żwirze. Jako rośliny żywicielskie dotychczas podawano w piśmiennictwie siedem gatunków szczawi Rumex L. W okresie wegetacyjnym postacie dojrzałe łowiono na tych roślinach lub w ich sąsiedztwie na trawach, roślinach zielnych i krzewach. Zimujące osobniki spotykano w ściółce, kępkach trawy, resztkach słomy i siana oraz w napływkach i wśród mchów. Samice od lipca składają jaja w blaszki liściowe na górnych odcinkach łodygi. Larwy w łodydze drążą chodniki w kierunku korzenia. Żywią się tkankami rdzenia wypełniając chodniki czarnobrunatnymi odchodami; w sierpniu-wrześniu przepoczwarzają się wśród ekskrementów w przyziemnej części łodygi.

Zewnętrzne źródła danych