Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Cheliceratapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Arachnidagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Araneaerząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Salticidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Sittiflorrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Sitticus zimmermanni (Simon, 1877)
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 5001578   
taksonomia sprawdzona: TAK
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Sitticus zimmermanni - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: krainy KFP — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 3
  • Publikacje: 1
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: brak danych
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Sumując dane zebrane z opisów cytowanych wyżej taksonów oraz własne obserwacje można scharakteryzowane Sitticus zimmermanni (Sim.) jako gatunek rzadki, występujący w górach oraz na nizinnych terenach piaszczystych. Okaz typowy znaleziono na żwirowatym brzegu Nysy Łużyckiej w okolicach Niesky w NRD. W Polsce znaleziony na piaszczystej wydmie porośniętej roślinnością, zielną (Puszcza Kampinoska ‒ Prószyński 1961c) oraz na piasku w młodnikach sosnowych (Puszcza Nadnotecka, okolice Jędrzejowa). Sitticus hungaricus (Kulcz.) został odkryty na piaszczystych terenach koło Kecskemét na Węgrzech. W Szwecji złowiono jedną samicę (Sitticus tullgreni Holm) w parku w Sztokholmie. Pierwsze okazy Sitticus alpicola (Kulcz.) pochodzą z południowego Tyrolu (Trentino-Alto Adige), następne z Jugosławii (Góry Risnjak). Bristowe znalazł swój okaz Sitticus appolinis w Grecji w pobliżu wierzchołka Olimpu. Wreszcie Sitticus semivittatus Sim. podawany był z francuskiej części Wysokich Alp. Greckie, jugosłowiańskie, włoskie i francuskie stanowiska tego gatunku to suche, nasłonecznione stoki górskie z dużą ilością kamieni.
Jest rzeczą zastanawiającą, że już u kilku gatunków Salticidae stwierdzono występowanie w górach i na terenach piaszczystych. Czy dla tych zwierząt istnieje jakieś podobieństwo ekologiczne obu tych na pozór całkowicie odmiennych środowisk? Należy dodać, że stanowiska górskie znajdują się w południowej Europie, a więc w klimacie cieplejszym niż na północy, gdzie gatunek ten żyje w silnie nagrzewających się miejscach piaszczystych.
[KFP 674: Sitticus zimmermanni (Simon, 1877)]

Zewnętrzne źródła danych