Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Cerambycidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Lepturinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Stenocoriniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Stenocorusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Stenocoruspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Stenocorus (Stenocorus) meridianus (Linnaeus, 1758)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1022851    kod taksonu: 4038
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: R. Plewa
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Stenocorus meridianus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 336
  • Publikacje: 126
  • Kolekcje: 23
  • Autorzy publikacji: 124
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1

Opis taksonu
Gatunek znany z południowej, środkowej i wschodniej części Europy, Wysp Brytyjskich, południowych prowincji Fennoskandii oraz Syberii, gdzie dociera do Bajkału. W środkowej Europie występuje głównie na przedgórzach i w górach, w Alpach łowiono go na wysokościach do około 2200 m n.p.m. W Polsce jest chrząszczem rzadko i sporadycznie spotykanym. Prócz wysokich gór występuje prawdopodobnie w całym kraju, aczkolwiek nie jest jeszcze notowany z niektórych krain. Zasiedla lasy liściaste i mieszane oraz ogrody. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i są spotykane do sierpnia, największe nasilenie pojawu przypada na czerwiec i lipiec. Chrząszcze dla uzyskania dojrzałości płciowej pobierają w dni słoneczne pokarm uzupełniający z pyłków kwiatów roślin należących do rodzin baldaszkowatych (Umbelliferae), różowatych (Rosaceae) i złożonych (Compositae). Samica składa jaja w korzenie pod powierzchnią ziemi, w szyje korzeniowe grubopiennych, osłabionych lub uszkodzonych pożarem drzew, w pieńki oraz leżące na ziemi kłody i grube gałęzie, Jako materiał żywicielski larw piśmiennictwo podaje zmurszałe drewno dębów, buków, olch, topól, brzóz, wiązów, wierzb, jesionów i drzew owocowych. Cykl rozwojowy trwa około trzech lat. Larwy drążą chodniki początkowo pod korą, później naruszają również drewno. Żerujące larwy spotykano w korzeniach o średnicy 0,5-6,5 cm. Komorę poczwarkową budują bądź w zmurszałym drewnie korzeni, bądź obok w glebie na głębokości 5-10 cm pod powierzchnią ziemi.

Zewnętrzne źródła danych