Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie z wyjątkiem Danii i Fennoskandii, docierający na wschód do europejskiej części ZSRR, nie obejmujący jednak północnego obszaru tajgowego; w miarę posuwania się na północ i wschód areału gatunkowego coraz rzadziej spotykany. W Polsce notowany na ogół z pojedynczych miejscowości w poszczególnych krainach, jedynie na Śląsku Dolnym znany z większej liczby stanowisk. Niektóre dane o rozmieszczeniu opierają się na znaleziskach sprzed przeszło stu lat, dlatego też wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Omyłkowo wykazany jako Elater elongatulus a. discanicus Buyss. przez Sz. Tenenbauma (1929) z Czarnej Strugi koło Warszawy na podstawie błędnie oznaczonego okazu A. pomorum (Herbst). Zamieszkuje tereny nizinne i przedgórza, wzdłuż dolin rzecznych może docierać do wysokości około 1200 m n.p.m. Cykl rozwojowy w Polsce co najmniej trzyletni, we Francji ma trwać 15 miesięcy (Leseigneur 1972). Imago po przezimowaniu w komorze poczwarkowej ukazuje się w końcu kwietnia, kopulacja i składanie jaj rozpoczyna się w maju, a chrząszcze przeżywają do lipca. Są poławiane pod odstającą korą, w szczelinach drzew, a w czasie słonecznej pogody na kwitnących drzewach i roślinach baldaszkowatych. Larwy żerują w czerwonobrunatnym próchnie, głównie dębów; rzadziej notowano je z buków, brzóz, wierzb, olch i topól, a nawet sosen. Przepoczwarczenie następuje w sierpniu, wyląg postaci dojrzałych pod koniec tego miesiąca lub we wrześniu.