Gatunek opisany przed przeszło 120 laty z Japonii, w Europie po raz pierwszy stwierdzony w 1958 r. w Szwecji, następnie notowany z Anglii i Norwegii. W środkowej części Europy odkryty w Niemczech w 1968 r. Obecnie jest w silnej ekspansji i szeroko rozprzestrzeniony w prawie całej Europie. W Polsce stosunkowo niedawno stwierdzony w dwu krainach. Zasiedla głównie środowiska synantropijne. Występuje na polach, łąkach, pastwiskach, w ogrodach, stajniach i stodołach. Spotykany w kompostach, gnijących szczątkach roślinnych, nawozie końskim i pod ekskrementami.