Gatunek rozsiedlony głównie w Podobszarze Śródziemnomorskim, skąd sporadycznie wkracza do południowych części środkowej Europy, gdzie wszędzie jest zaliczany do rzadkości faunistycznych. Wydaje się, że ten ciepłolubny chrząszcz w niektórych okolicach, gdzie był dawniej wykazywany, nie zaaklimatyzował się na stałe. W Polsce notowany tylko z dwóch stanowisk. Zasiedla ciepłe, suche stanowiska w świetlistych drzewostanach liściastych, zagajnikach i ogrodach. Postacie dojrzałe ukazują się wiosną i przeżywają do lipca. Chrząszcze spotyka się na kwitnących głogach — Crataegus L. oraz na kwiatach bylin należących głównie do roślin baldaszkowatych — Umbelliferae i złożonych — Compositae, na suchych gałęziach oraz na pniach dębów — Quercus L., buka — Fagus L., oraz grochodrzewu — Robinia pseudacacia L. Rozwój larwalny odbywa pod korą usychających gałęzi dębów — Quercus L. Przepoczwarczenie następuje późnym latem lub jesienią, a wylęgnięty chrząszcz przez zimę pozostaje w komorze poczwarkowej.