Gatunek rozsiedlony na przedgórzu Beskidu Zachodniego w Słowacji, w Beskidzie Wschodnim, Karpatach Południowych oraz w górach Matra i Bihor. W Polsce z całą pewnością jeszcze nie stwierdzony, ale istnieje pewne prawdopodobieństwo znalezienia go w naszych górach. Dotychczasowe ogólnikowe wzmianki o występowaniu w Karpatach i Tatrach opierają się na stanowiskach leżących poza naszą granicą. Roślina żywicielska nie jest znana.

Gatunek opisany z Czarnohory i Howerli w ukraińskich Beskidach Wschodnich; rozsiedlony w znacznej części wschodnich Karpat poza naszymi granicami, ponadto notowany z Białych Karpat, Matry i Gór Bihorskich. Dużym wydarzeniem faunistycznym było odkrycie w Polsce Orestia carpathica Reitt. na daleko oderwanym stanowisku w Ojcowie (Warchałowski 1992), następnie występowanie tego chrząszcza zostało potwierdzone materiałami z czterech stanowisk w Ojcowskim Parku Narodowym — Dolina Sąspowska, Framugi, Góra Koronna, zbieranymi w 1964 i 1970 r. oraz starym materiałem muzealnym z kolekcji A. Wagi — «Ojców» VII-VIII 1854. Na wymienionym obszarze chrząszcze były poławiane w grądzie — Tilio carpinetum, na kserotemicznym zboczu, w ściółce i wśród piargu u podnóża zbocza.