Gatunek mało znany, choć szeroko rozprzestrzeniony od wschodniej części Europy przez Syberię aż do Japonii. Wszędzie notowany z nielicznych rozproszonych stanowisk, a w Polsce odkryty stosunkowo niedawno na dwu stanowiskach w Puszczy Białowieskiej. Zamieszkuje biotopy leśne, mało zmienione wskutek gospodarki człowieka. Dane o występowaniu w niektórych obszarach oparte są na znaleziskach z ubiegłego stulecia. Występuje głównie na terenach nizinnych, a jedyne stanowisko górskie jest znane z Karyntii (na wysokości około 1600 m n.p.m.). Cykl rozwojowy trwa co najmniej dwa lata. Larwa żyje w wilgotnym, martwym, biało butwiejącym, ale jeszcze twardym drewnie grubych gałęzi, kłód leżących na ziemi oraz stojących pni i złomów. Jako drzewa żywicielskie podawano graby, topole i dęby, w Puszczy Białowieskiej stwierdzono występowanie w osice — Populus tremula L. Przepoczwarczenie następuje na wiosnę po dwukrotnym przezimowaniu larwy. Postacie dojrzałe poławiano w czerwcu i lipcu.