Gatunek holarktyczny, wykazujący w Europie borealno-alpejski typ rozsiedlenia, występując w całej Fennoskandii i północnym obszarze ZSRR oraz w Alpach, Beskidach, Karpatach i w górach Jugosławii i Siedmiogrodu. W Polsce chrząszcz ten należy do wielkich rzadkości. Jest notowany tylko ogólnikowo z Tatr oraz z Cieszyna na podstawie znaleziska sprzed około stu lat. Występuje pod odstającą korą suchych pni drzew iglastych (sosna, świerk, jodła), w stertach kory świerkowej przeznaczonej dla garbarni, w tartakach na nieobrobionych jeszcze drzewach iglastych, na młodych sosnach o średnicy 15-25 cm, które były uprzednio uszkodzone pożarem, ale jeszcze nie stały się martwymi. Larwy żerują pod korą i w bielu. Postacie dojrzałe poławiano w czerwcu-listopadzie, najczęściej w sierpniu.