Rzadko i sporadycznie spotykany gatunek górski, obejmujący zasięgiem Pireneje, góry we Francji i w północno-zachodniej części Włoch. Jedynym izolowanym, daleko odsuniętym stanowiskiem w Europie Środkowej jest Dębno koło Nowego Targu; możliwe, że omawiany gatunek został tu zawleczony przypadkowo i czy się zaaklimatyzował, muszą wyjaśnić dalsze badania.

Gatunek zasiedla austriacką część Alp, Tatry i Karpaty, wszędzie rzadko spotykany. Pierwszy okaz omawianego gatunku notowany w Polsce z Dębna był mylnie oznaczony i wykazany jako Xestobium declive (Dufour) — Katalog t. 11, str. 53, później pod tą nazwą kilkakrotnie wzmianka ta była powtarzana. Okaz ten wydobyto w 1959 r. z płotu otaczającego zabytkowy kościół z Xv wieku. Dopiero w 1984 r. J. Dominik podał informacje o Xestobium (Xestobium) austriacum Reitt., występującym w zabudowaniach gospodarczych zabytkowego dworu Moniaków koło Zubrzycy Górnej, ponadto w obok rosnącym świerku, w nadmurszałym drewnie martwicy bocznej odziomkowej części pnia. Kołatek ten występuje w pozbawionych częściowo kory lub obumierających pniach świerków — Picea Dieer. i jodeł — Abies Mill. oraz może uszkadzać drewno w budynkach wzniesionych przed co najmniej 30 laty, niekiedy opanowując całe ściany aż po konstrukcje dachu; w słowackich Tatrach atakuje stare szałasy pasterskie. Optymalnymi warunkami rozwoju tego chrząszcza są stanowiska o chłodnym i wilgotnym otoczeniu powietrza.