-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Lepidopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Papilionoideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Aglaisrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek:
Aglais urticae
(Linnaeus, 1758)
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1203536
kod taksonu: 2128
taksonomia sprawdzona: TAK
Jeden z najbardziej znanych motyli, spotykany wszędzie od wczesnej wiosny do jesieni, pojawia się w dwu pokoleniach. Czas lotu pokolenia letniego przypada na okres od połowy VI do połowy VII, motyle zimujące żyją od VIII do V. Trzecie, częściowe pokolenie motyli pojawia się w sprzyjających warunkach w IX. Gąsienice żerują gromadnie w V i VI oraz w VII i VIII na wierzchniej stronie liści pokrzyw. Okres linienia spędzają pomiędzy sklejonymi przędzą liśćmi pokrzyw najczęściej pojedynczo. W porównaniu z admirałem gąsienice pokrzywnika budują przejściowe schronienie niedbale i wyłącznie na okres linienia. Pomiędzy poczwarkami pokrzywnika spotyka się częściej niż u innych pokrewnych gatunków okazy błyszczące i jak gdyby pokryte złotem. Zimujące motyle pokrzywnika można łatwo zauważyć, jak siedzą ukryte w ciemnych kątach strychów, poddaszy i piwnic.
[276: Aglais urticae (Linnaeus 1758) – rusałka pokrzywnik]
Rozpoznawanie i obserwowanie: Dymorfizmu płciowego brak. Podobny jest do rusałki wierzbowca i drzewoszka, ale mniejszy niż obydwa wymienione gatunki i rożni się bardziej kontrastowym wzorem na spodzie przednich skrzydeł. Na wierzchu tylnego skrzydła znajduje się duża ciemna plama przy nasadzie oraz rząd niebieskich plamek wzdłuż zewnętrznego brzegu obu par skrzydeł. Po zimowaniu motyle szukają źródła nektaru, po czym zaczynają wędrówkę. Samce ustanawiają rewir i bronią go w nadziei, że przyleci samica. Po przybyciu samicy samczyk próbuje stać się jej obrońcą i podchodzi do niej od tyłu, kiedy ta odpoczywa z otwartymi skrzydłami. Puka swoimi czułkami w jej tylne skrzydła i chodzi za nią przez resztę dnia. Latem i jesienią świeżo wylęgłe osobniki rozpraszają się w poszukiwaniu nektaru i można je zobaczyć daleko od siedliska rozrodczego, również w parkach i ogrodach. Raz widziałem aberracyjną formę ichnusoides.
Rozwój motyla: Gąsienice żerują gromadnie na roślinie pokarmowej aż do ostatniego stadium larwalnego, po czym rozpraszają się w poszukiwaniu miejsc na przepoczwarczenie się; najczęściej są to mury domów, płoty itp. Zimuje motyl, często w budynkach.
Okres lotu motyla: Dwa pokolenia w roku: 2/VI – 3/VII i 3/VIII –– zimowanie –– 3/V. Po bardzo łagodnej zimie 2013-2014, pojawił się już w trzeciej dekadzie lutego.
Siedliska: Ugory, tereny ruderalne, zarośla, łąki (suche i wilgotne), skraje lasów, przydroża, przytorza, parki, ogrody i działki rekreacyjne.