Rzadko spotykany gatunek górski, znany głównie ze środkowej i południowo-wschodniej części Europy, Francji, Szwajcarii, północnych Włoch i Jugosławii. Notowany również z Azji Środkowej i Syberii Zachodniej, ale dane te budzą wątpliwości. Rozmieszczenie nie jest dobrze zbadane, gdyż mylono go często z innymi czarno ubarwionymi gatunkami, zwłaszcza z A. nigerrimus (Lac.), pochodzącymi z terenów nizinnych. W Polsce zamieszkuje zwarcie Sudety i Karpaty oraz ich przedgórza; w rozsiedleniu pionowym sięga do regla górnego, jest zwykle rzadko i pojedynczo znajdowany. Z uwagi na wymagania ekologiczne dane o występowaniu omawianego gatunku na Roztoczu są niewiarygodne, a zasiedlenie Śląska wymaga potwierdzenia nowymi materiałami. Zamieszkuje środowiska zimne i wilgotne. Chrząszcz ten jest biologicznie związany z martwym drewnem drzew iglastych. W naszych warunkach klimatycznych cykl rozwojowy trwa 3-4 lata. Larwy zasiedlają pieńki i leżące na ziemi pnie i kłody, głównie świerków, rzadziej jodeł i kosodrzewiny. Młode larwy żerują pod korą, później w miarę swego wzrostu i rozkładu drewna wędrują w głębsze murszejące warstwy o czerwonobrunatnym zabarwieniu. Przed przepoczwarzeniem larwy budują w lipcu-sierpniu komorę poczwarkową w powierzchniowej warstwie drewna na głębokości 1-5 cm. Stadium poczwarki trwa dwa-trzy tygodnie. Postacie dojrzałe zimują w komorach poczwarkowych; w zależności od wysokości stanowiska i warunków termicznych ukazują się od połowy maja do lipca. Chrząszcze są zwykle poławiane pod odstającą korą, w szczelinach próchniejącego drewna, na niższych gałęziach drzew iglastych oraz w czasie lotu na skrajach lasu i na polanach śródleśnych.