Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Anthicus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 13
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Tenebrionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Anthicidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Anthicinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Anthicusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Anthicus schmidtii W.G. Rosenhauer, 1847
PL
NIE
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1022001    kod taksonu: 3900
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: DD
 
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Anthicus schmidtii - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 13
  • Publikacje: 6
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 7
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek o niedostatecznie poznanym rozsiedleniu, notowany z nielicznych stanowisk w Europie Południowej (prócz Półwyspu Bałkańskiego) oraz w południowej części Europy środkowej. W Polsce chrząszcz należy do wielkich rzadkości, wykazany dotychczas tylko z dwu krain, przy czym dawne dane, sprzed przeszło stu lat, o występowaniu omawianego gatunku na Nizinie Mazowieckiej, winny być potwierdzone nowymi materiałami. Postacie dojrzałe poławiano wiosną na pobrzeżach wód, w próchnicy, napływkach i pod rozkładającymi się szczątkami roślinnymi.

Zewnętrzne źródła danych