Omawiany podgatunek jest dotychczas znany tylko z Polski z nielicznych stanowisk rozmieszczonych w czterech krainach. Podgatunek nominotypowy występuje w Azji Środkowej, Afganistanie, Iranie, Zakaukaziu i na Kaukazie, jeszcze inny podgatunek żyje w Chinach i Mongolii. Występuje zarówno na swobodzie, jak i w mieszkaniach, magazynach i składach. Postacie dojrzałe poławiano w warunkach naturalnych w maju i czerwcu na rozmaitych białych kwiatach, na przykład głogu, drzew owocowych, tawuły i roślin baldaszkowatych, gdzie odżywiają się pyłkiem i nektarem. W pomieszczeniach zamkniętych pojawiają się już w lutym-marcu. Cykl rozwojowy przebiega zwykle w ciągu roku, jednak w warunkach optymalnych mogą występować dwie generacje rocznie, a w specjalnie złych warunkach życiowych w hodowli utrzymywano larwy w ciągu 6 lat i liczba wylinek w tym czasie dochodziła do 50. Larwy żerują na wyschniętych martwych bezkręgowcach i na suchych produktach pochodzenia zwierzęcego. Jest bardzo poważnym szkodnikiem zbiorów entomologicznych i ornitologicznych.