Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Scarabaeiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Scarabaeoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Scarabaeidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Aphodiinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Aphodiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Aphodiinapodplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  12. Aphodiusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  13. Esymuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Aphodius (Esymus) merdarius (Fabricius, 1775)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1012994    kod taksonu: 2470
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2006 • checklist: A. Byk
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Aphodius merdarius - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 102
  • Publikacje: 42
  • Kolekcje: 9
  • Autorzy publikacji: 35
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1983:
Gatunek rozsiedlony prawie w całej Europie, prócz północnych części Fennoskandii, znany nadto z Azji Mniejszej, Zakaukazia, Łanu i Turkiestanu. W Europie w miarę posuwania się na zachód i południe coraz częściej spotykany. W Polsce zasiedla tereny nizinne i niższe położenia górskie na całym obszarze. Występuje, niekiedy licznie, od kwietnia do czerwca na ciepłych miejscach trawiastych, przeważnie w świeżych ekskrementach krów i koni.
Zewnętrzne źródła danych