-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Coleopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Polyphagapodrząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Cucujiformiaseria
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Curculionoideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Curculionidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Entiminaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Sciaphiliniplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Barypeithesrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Exomiaspodrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
gatunek:
Barypeithes (Exomias) araneiformis
(Schrank von Paula, 1781)
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046716
kod taksonu: 5109
taksonomia sprawdzona: TAK
Gatunek rozsiedlony głównie we Francji i w środkowej części Europy, na południe docierający do północnych Włoch oraz Bośni, ponadto wykazany z Anglii, Danii oraz jednej południowej prowincji Norwegii W Polsce notowany ze Śląska Górnego i Sudetów Zachodnich na podstawie znalezisk sprzed przeszło 140 lat, dlatego też pewne zaliczenie tego chrząszcza do fauny krajowej wymaga dostarczenia uzupełniających współczesnych materiałów (Mroczkowski i Stefańska 1992). Zasiedla pobrzeża lasu, polany śródleśne, wyręby, łąki, parki, ogrody, również owocowe, torfowiska wysokie. Imagines aktywne nocą, w ciągu dnia ukryte w ściółce, pod chrustem, opadłymi liśćmi, wśród mchów i w murszu pieńków i leżących drzew. Żeruje na liściach, kwiatostanach i owocach. Roślinami żywicielskimi są koniczyna różnoogonkowa — Trifolium campestre Schreb., koniczyna biala — T. repens L. oraz poziomki — Fragaria L., na plantacji których wyrządzają niekiedy znaczne szkody. Postacie dojrzałe spotykano na roślinach od kwietnia do sierpnia, w innych miesiącach najlepsze połowy uzyskiwano metodą przesiewu ściółki oraz pułapek glebowych. Samica składa około 130 jaj do gleby w sąsiedztwie szyi korzeniowej. Larwy żerują na korzeniach; przepoczwarząją się w glebie.