Hygrofilny gatunek, rozmieszczony od północnej Francji i Włoch aż poza koło podbiegunowe w Fennoskandii, znany również z Syberii i środkowej Azji. Zamieszkuje głównie wybrzeża morskie, ale zasiedla także jałowe, żwirowate i kamieniste pobrzeża rzek i jezior. Rozmieszczenie w Polsce niedostatecznie poznane, występowanie w części południowej wymaga potwierdzenia; wielu autorów wątpi o zasiedlaniu: Śląska (Gerhardt 1891c, Horion 1959b), Beskidu Zachodniego (Letzner 1871, 1885), Krakowa i Galicji (Meyer 1947), brak również w zbiorze Sz. Tenenbauma okazów dowodowych z Roztocza (B. Burakowski*).