Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Bruchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 15
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Chrysomelidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Bruchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Bruchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Bruchinapodplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Bruchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Bruchus obscurus Philippi [1] et Philippi [2], 1864
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1023948   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: L. Borowiec
Statystyka
  • Rekordy: 3
  • Publikacje: 1
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 3
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 2

Opis taksonu
Gatunek pochodzący ze wschodniej części Podobszaru Śródziemnomorskiego, obecnie prawie kosmopolityczny, na inne obszary zawleczony z nasionami różnych gatunków grochów — Pisum L., które są roślinami żywicielskimi larw. W Polsce na uprawach grochu jest najpospolitszym gatunkiem omawianego rodzaju. Bionomia tego groźnego szkodnika grochu jest dość dobrze poznana. Samica składa zwykle pojedynczo jaja na formujące się strąki. Liczba złożonych jaj może dochodzić do około 500. W zależności od temperatury i położenia stanowiska rozwój embrionalny trwa 4-40 dni; larwa po opuszczeniu jaja wgryza się do nasienia, w którym żeruje 32-90 dni. Młode postacie dojrzałe na jesieni bądź opuszczają nasiona i zimują zwykle w powierzchniowej warstwie gleby, bądź zimują w nasionach, z którymi przenoszone są do magazynów czy innych pomieszczeń.

Ilustracje
... przeglądaj
Bruchus
pisorum
Zewnętrzne źródła danych