Gatunek holarktyczny, szeroko rozprzestrzeniony w Europie, w Fennoskandii daleko przekraczający koło podbiegunowe; notowany ponadto z Ameryki Północnej (wschodniej Kanady i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki). w Polsce występuje od Bałtyku aż po Tatry, nie jest notowany jednak jeszcze z ośmiu krain. Zamieszkuje tereny nizinne i niższe położenia górskie, przeważnie w dolinach rzecznych. Pojaw chrząszczy rozpoczyna się w maju i trwa do sierpnia z maksimum występowania w czerwcu. Jest poławiany na pobrzeżach lasu, głównie na dębach. Przylatuje do źródeł światła sztucznego.

Występuje w całej Polsce, w górach rzadki i nie przekracza regla dolnego. W ubiegłym wieku łowiony w Bieszczadach i na Babiej Górze, ale obecnie tam nie potwierdzony. Występuje w środowiskach wilgotnych, na turzycowiskach, w zaroślach, na wilgotnych łąkach i pobrzeżach lasów. Cykl rozwojowy opracował Janssen (1963), według którego samce żyją przeciętnie 18, a samice 35 dni. Larwy opisał Beling (1885).
Gatunek holarktyczny, szeroko rozmieszczony w całej Europie, Azji po Amur, i w Ameryce Północnej.