Motyl rzadki, występujący w miejscach, gdzie rosną stare topole. Czas lotu trwa od V do VII. Gąsienice, rzadko spotykane na krzewach osiki lub topoli, żerują najczęściej w koronach drzew starych. Przed zbudowaniem oprzędu z drobin pogryzionej kory zmieniają one barwę z zielonoliliowej na ciemnobrudnofioletową. Poczwarki zimują w twardym kokonie, czasem dwukrotnie. Gąsienica gronostajki różni się od gąsienicy gatunku następnego (Cerura vinula L.) białą plamą na boku oraz kształtem siodła, czarnymi, nitkowatymi wiciami, wypuszczanymi z widełek w przypadku zaniepokojenia (u siwicy wici są czerwone) i czarną głową, która u gatunku następnego jest brązowa. W razie konieczności obrony gąsienica gronostajki zachowuje się znacznie spokojniej od siwicy.
[7: Cerura erminea (Esper 1783) – widłogonka gronostajka]