Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C Ce wszystkie
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Ceutorhynchus canaliculatus Ch.N.F. Brisout de Barneville, 1869
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1045971    kod taksonu: 5523
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ceutorhynchus canaliculatus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 88
  • Publikacje: 22
  • Kolekcje: 7
  • Autorzy publikacji: 26
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1997:
Gatunek wschodnioeuropejski, który od wschodniej części Półwyspu Bałkańskiego poprzez Rumunię, Węgry, Austrię, Morawy, Słowację, Ukrainę i Polskę dociera do północno-wschodnich Niemiec. W Polsce rzadko spotykany, notowany tylko z dziewięciu krain, przeważnie z pojedynczych stanowisk. Występuje na miejscach piaszczystych, pastwiskach, pobrzeżach dróg i suchych zboczach. Żyje wyłącznie na pyleńcu pospolitym — Berteroa incana (L.) Dc. Larwy żerują w łodydze kwiatostanu, powodując na niej wyrosła.
Zewnętrzne źródła danych