Gatunek szeroko rozmieszczony w Europie z wyjątkiem północnych obszarów Szwecji; notowany ponadto jako zawleczony do Ameryki Północnej. W Polsce pospolity, rozpowszechniony od Bałtyku aż po Tatry, notowany ze wszystkich krain (oprócz Kotliny Nowotarskiej), z niektórych wielokrotnie przez licznych autorów. Chowacz podobnik występuje na polach, ugorach, przydrożach, śmietniskach, koło płotów i wśród zbóż oraz uprawnych roślin z rodziny krzyżowych — Cruciferae. Jako rośliny żywicielskie tego chowacza podawano w piśmiennictwie kapustę rzepak — Brassica napus L., kapustę polną — B. campestris L., kapustę warzywną — B. oleracea L., rzodkiew zwyczajną — Raphanus sativus L., rzodkiew świrzepę — R. raphanistrum L., gorczycę jasną — Sinapis alba L., gorczycę polną — S. arvensis L., stulichę psią — Descurainia sophia (L.) Webb i stulisz Loesela — Sisymbrium Loeselii L. Postacie dojrzałe żywią się pączkami i kwiatostanami wymienionych roślin. Samice znoszą jaja do łuszczynek po otwarciu się kwiatów albo po opadnięciu płatków. Od maja do początku sierpnia jedna samica może znieść 120-150 jaj. Larwy żerują na niedojrzałych nasionach; w jednej łuszczynie zwykle występuje jedna larwa. Przepoczwarczenie odbywa się w glebie na głębokości około 3 cm, w otoczce z cząstek ziemi, spojonych wydzieliną larwy. Cały rozwój trwa 6-7 tygodni. W roku pojawia się jedno pokolenie. Chowacz podobnik jest zaliczany do szkodników w uprawach różnych krzyżowych, zwłaszcza rzepaku.