Gatunek rozmieszczony w zachodniej, środkowej i południowej części Europy, na wschód sięgający po Bliski Wschód, a na południe po Algierię i Tunezję; notowany ponadto z prowincji Skandii w Szwecji i jako importowany do Ameryki Północnej. W Polsce bardzo pospolity, z wyjątkiem wyższych partii górskich występuje w całym kraju. Chowacz czterozębny zasiedla pola uprawne, ogrody, pastwiska, miedze, przydroża, zarośla, rumowiska, śmietniska i pobrzeża wód. Żyje na licznych krzyżowych — Cruciferae, dzikich i hodowlanych. Jako rośliny żywicielskie były wymieniane w piśmiennictwie: kapusta rzepak — Brassica napus L., kapusta warzywna — B. oleracea L., kapusta polna — B. campestris L., gorczyca jasna — Sinapis alba L., gorczyca polna — S. arvensis L., chrzan pospolity — Armoracia lapathifolia Gilib., rzodkiew zwyczajna — Raphanus sativus L., rzodkiew świrzepa — R. raphanistrum L., rzepicha błotna — Rorippa palustris (Leyss.) Bess., rzepicha leśna — R. silvestris (L.) Bess., rzepicha ziemnowodna — R. amphibia (L.) Bess., stulisz lekarski — Sisymbrium officinale (L.) Scop., stulisz Loesela — S. Loeselii L., stulisz sztywny — S. strictissimum L., czosnaczek pospolity — Alliaria officinalis Andrz. i dwurząd murowy — Diplotaxis muralis (L.) Dc. Postacie dojrzałe spotyka się w ciągu całego roku. Od marca do lipca samice znoszą jaja na górnej lub dolnej stronie ogonka, nerwu lub blaszki liściowej albo na łodydze. Jaja są umieszczane w jamkach wygryzionych żuwaczkami przez samice i pokryte jej wydzieliną. Jedna samica może złożyć 140-300 jaj. Larwy żerują w ogonkach liściowych, łodygach, rzadziej w korzeniach. Przepoczwarczają się w glebie na głębokości do 4 cm w otoczce z cząstek ziemi, spojonych wydzieliną larwy. Cały rozwój trwa około trzech miesięcy. W roku występuje jedno pokolenie. Chowacz czterozębny wyrządza niekiedy znaczne szkody w uprawach roślin krzyżowych, zwłaszcza rzepaku.