Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Neosirocalus sisymbrii L. Dieckmann, 1966
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1047303   
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: DD
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Neosirocalus sisymbrii - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 22
  • Publikacje: 5
  • Kolekcje: 2
  • Autorzy publikacji: 6
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1997:
Gatunek notowany dotychczas z Niemiec (Brandenburgii, Saksonii i Turyngii), Czech, Moraw, Słowacji, Austrii, Węgier, Rumunii, Ukrainy, Gruzji i Armenii; w Polsce odkryty ostatnio na dwóch stanowiskach koło Hrubieszowa, gdzie był łowiony w maju i czerwcu w większej liczbie osobników, głównie na stuliszu Loesela — Sisymbrium Loeselii L., roślinie żywicielskiej tego ryjkowca. Niewątpliwie należy oczekiwać odkrycia dalszych stanowisk w innych krainach, gdyż wymieniona roślina jest ruderalnym chwastem rosnącym na całym niżu.
Zewnętrzne źródła danych