Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Ceutorhynchus angustus L. Dieckmann et S.jr. Smreczyński, 1972
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1047199   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ceutorhynchus angustus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 51
  • Publikacje: 22
  • Kolekcje: 3
  • Autorzy publikacji: 24
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1997:
Gatunek mało znany, gdyż stosunkowo niedawno opisany; notowany z nielicznych stanowisk w Europie Środkowej, Szwajcarii, Francji, na Półwyspie Bałkańskim i w Turkmenii. W Polsce wykazany dotychczas z Pojezierza Mazurskiego oraz z ośmiu południowych krain. Rzadko spotykany gatunek kserotermofilny. Zasiedla lasy sosnowe, piaszczyste zbocza i kamieniste miejsca. Żyje na smagliczce pagórkowej — Alyssum montanum L. i smagliczce kielichowatej — A. calycinum L. Larwy żerują w owocach.
Zewnętrzne źródła danych